Last but not least

Na de Vipassana meditatie ben ik direct naar het Zuider Eiland gereisd. Dat mag zich met recht het mooiere eiland noemen van de 2 eilanden die samen Nieuw Zeeland vormen.

Queenstown is echt een stad naar mijn hart. Prachtige bergen en een helder meer als omgeving. Gezellige straatjes, cafés, restaurants in de stad met lekker eten, leuke mensen en extreme sporten. Queenstown heeft het allemaal!

Ik ben gaan paragliden, een van de mooiste dingen die ik ooit heb gedaan, net alsof je vliegt. En dat op een dag met strak blauwe lucht, zon en de beste plek waar je het maar wensen kan!

Met de dag trip naar Milford Sound had ik ook geluk omdat ik strak blauwe lucht en zon had op een plek waar het 300 dagen per jaar regent met circa 8 meter regen per jaar. Daar bovenop zagen we ook zeehonden en aan het einde zelfs dolfijnen. Echt, het Zuider Eiland heeft adembenemende natuur!!

Een stop in Wanaka om bij te komen. Een plek die ik als de kleine rustige versie van Queenstown zou omschrijven. Daarna naar Franz Josef Glacier en Punakaki. Vooral die laatste plek beviel mij heel goed. Rustig en heel klein, maar met een hostel direct aan het strand en iedere dag zelfgemaakt brood of cake.

Van kerst tot nieuw jaar in Nelson. Een plek die zo zonnig en zomers is. Kerst op het strand in bikini met leuke mensen uit mijn hostel was geweldig! Het kerst diner was ook heerlijk door dat iedereen zelf wat had gemaakt, we dit met elkaar deelden terwijl we naar Home Alone keken. En straks hier nieuw jaar vieren!

Dit is mijn laatste blog omdat ik nog 1 week en 5 dagen te gaan tot ik in het vliegtuig stap om terug naar huis te keren. Ik kijk er ook wel weer naar uit om iedereen thuis weer te zien. En hoewel Nieuw Zeeland geweldig is weet ik niet of ik hier zal terug keren. Want door al die mensen die ik hier ontmoet, en die over plekken vertellen waar ze geweest zijn of waar ze heen willen reizen, wil ik de hele wereld zien!

Gelukkig nieuw jaar iedereen! En tot volgend jaar!! xx

Vipassana

Toen ik 3 weken geleden met Valerie (Duitse meisje met wie ik af en toe/vaak reis) in Hastings in het hostel was vroegen we elkaar of we tot nu toe, na 5 weken in Nieuw Zeeland, veranderd waren. Zij zei van wel. Ik zei dat ik geen steek was veranderd.

Verantwoordelijkheid en zelfstandigheid heb ik de afgelopen 3 jaar in een rap tempo geleerd dus nee daar ben ik niet in veranderd.

Zou je mij nu, 3 weken na die vraag en na 2 maanden in Nieuw Zeeland, dezelfde vraag stellen of ik ben veranderd in Nieuw Zeeland? Antwoord ik ja. Ja ik ben ontzettend veranderd en allemaal ten positieve.

5 dagen na Hastings, waar ik in de tussentijd ook een paar dagen in Wellington ben geweest, ging ik naar New Plymouth. In het oosten van het Noorder Eiland. Daar had ik de eerste avond een Duitse vrouw van 28 ontmoet en wat een bijzondere en goede ontmoeting was dat voor mij. Ik denk dat dat het begin was, wat een verandering in mij teweeg bracht omdat zij mij liet inzien dat ik teleurgesteld was in Nieuw Zeeland. Al was dit vooral aan mij te wijten en niet aan Nieuw Zeeland.

Ik had de verwachtingen om aan alles te kunnen ontsnappen van wat er thuis, de afgelopen 3 jaar, gebeurd was. Iets wat ik zo graag wilde en zo naar verlangde had ik op Nieuw Zeeland geprojecteerd. Iets dan nooit had kunnen gebeuren want je kan niet aan je verleden ontsnappen, je kan er alleen maar mee leren omgaan. Dat maakte mijn eerste 2 maanden in Nieuw Zeeland tot minder leuk en tegen vallend en ondanks dat er ook leuke goede dingen gebeurde, kon ik daar niet ten volle van genieten.

Het gesprek met de Duitse vrouw van 28 was voor mij als een notenkraker. Alsof mijn hoofd gekraakt werd in zijn manier van denken en ik zag in dat het aan mij lag en niet Nieuw Zeeland. Dat ik degene was met problemen in van binnen. Een paar dagen later na dit gesprek ging ik de 10 daagse Vipassana meditatie cursus in stilte doen. Een cursus die mij heel erg zwaar viel, maar ook heel erg goed. De verandering heeft zich alleen maar ten positieve doorgezet en ik kan zeker zeggen dat ik na deze cursus mijn balans en evenwicht (her)vonden heb. Iets dat ik 3 jaar geleden had verloren en nu heb terug gevonden op een betere manier dan ik ooit in mijn leven heb gekend.

Begrijp mij niet verkeerd, de meditatie was echt heel zwaar waar bij het niet zweverig was, maar 10 uur op een dag leren mediteren waar bij de bedoeling was de waarheid te zien zoals deze is binnen de begrenzing van je lichaam. Je gaat jezelf, je geest observeren. Puur observeren zonder te reageren en op die manier tot het diepste niveau van je geest komen. Het resultaat dat je krijgt is verworven door je eigen harde werk, niemand anders kan dat voor je doen.

En hoewel je 9 dagen niet spreekt of contact hebt met elkaar, en je op de 10de dag weer mag praten, vorm je een sterke band met de medestudenten omdat je allemaal diep gaat in die 10 dagen. Al dan ieder op zijn eigen manier.Deze meditatie vorm, Vipassana, kan ik iedereen aanraden. Het kan je alleen maar positief beïnvloeden, slechter word je er niet van.

Dus nu kan ik zeggen dat ik deze laatste 2 weken, sinds New Plymouth, de meditatie cursus en tot nu, erg ben gaan genieten van Nieuw Zeeland. De aardige en behulpzame kiwi's, de reizigers vanuit alle uit hoeken van de wereld en het mooie Nieuw Zeeland. Zoals Evelyn juist zei: "Als je je ellendig voelt, ontmoet je ellendig mensen. Als je je goed voelt, ontmoet je goede mensen." Dat eerste overheerste in mijn eerste 2 maanden. De 2de zin ervoer ik sinds New Plymouth.

Ik ga van deze laatste maand die ik hier in Nieuw Zeeland heb ten volle genieten en benutten. Ik geloof nu ook echt dat dat gaat gebeuren en dat elke tegenvaller, nu slechts een hobbel op de weg zal zijn.

Ja, je hebt het goed gelezen. Nog maar 1 maand. Ik vlieg terug naar Nederland op 12 januari. Hier wil ik niet veel verder over inwijden dan dit: in Hastings was ik opzoek naar werk maar realiseerde ik mij tot mijn grote verdriet dat werken niet zou gaan lukken door de continue en erger wordende pijn in mijn rechter heup. Dus heb ik besloten eerder terug te komen om een nieuwe rechter heup te krijgen. Canada en de Cook Eilanden heb ik helemaal geannuleerd.

Dat grote verdriet dat ik bij deze beslissing had duurde niet lang. Ik heb er nu vrede mee, heb het geaccepteerd, het is simpelweg zoals het is. Ik voel geen teleurstelling of wrok, niks daarvan. Ik ga de laatste maand hier in Nieuw Zeeland geweldig maken. Ik zal thuis keren met een ervaring om nooit te vergeten en die zo goed voor mij is. Ik kan uitkijken naar iedereen thuis weer te zien en om weer in Nederland te zijn. Morgen met de bus naar het zuiden. En dan ben in woensdag op het Zuider Eiland, ik kijk er naar uit!

Mocht je vragen hebben over de meditatie, ik beantwoord ze graag:)

Klein Duitsland

Laat ik eens beginnen met statistieken. De verdeling van waar de backpackers vandaan komen ziet er ongeveer zo uit:

80% Duits/ Duitstalig

10 - 15% Frans

5 - 10% overige landen

Het is niet normaal hoe veel Duitsers ik hier tegen kom. Als ik in een dorm room (kamer met meerdere mensen) ben van 6 bedden is het normaal als 3 van de bedden bezet zijn door Duitsers als het niet meer is. En waar ik in het begin nog geïnteresseerd aan backpackers vroeg waar ze vandaan komen, is mijn reactie op hun antwoord Duitsland vaak "o wat orgineel" of " o wat verrassend". Niet geheel eerlijk tegenover die persoon maar het was niet mijn bedoeling om naar Nieuw Zeeland te gaan om mijn Duits te verbeteren maar mijn Engels.

Als het geen Duiters zijn zijn het Fransen. Wat voor mij iets beter uitkomt omdat ik liever mijn Frans wil verbeteren dan mijn Duits. En dan is het bijzonder als ik mensen uit overige landen ontmoet als Ierland, Tsjechië, Amerika, Canada, Chili (en ja zelfs Nederland valt onder deze categorie)

Na Rotorua ben ik naar Whakatane gelift met een ander (Duits) meisje. Vanaf Whakatane ben ik naar White Island gegaan, een vulkanisch eiland ongeveer een uur vanaf de kust. Het was gaaf, allemaal rook uit de krater en vreemd maar mooi vulkanisch landschap.

Daarna ben ik naar Tauranga gegaan voor 2 dagen en toem door naar Coromandel.

In Coromandel verbleef ik in Whitianga waar niet veel te doen is maar op een uur fiets afstand zijn er wel veel dingen te doen. Helaas hadden ik en een Frans meisje met wie ik was ons vergist in de soort route: allemaal heuvels. We zijn naar Hot Water Beach gegaan waar je bij eb een kuil kan graven op het strand waar warm water in stroomt vanuit de grond en waar we voor 2 uur ingelegen hebben. Daarna zijn we naar Hahei gefietst en daar Cathedral Cove gezien wat ook mooi was. Aan het einde van de dag kon ik bijna niet meer lopen, ik was werkelijk waar tot op het bot gesloopt door die stomme heuvels op te fietsen. Maar we hebben mooie dingen gezien, al moet ik er toch bij toevoegen dat het mooi was maar niet waanzinnig mooi.

Na Whitianga ben ik naar Taupo gegaan waar ik samen met Valerie (duits meisje uit Auckland en Rotorua) de Tongariro Crossing heb gedaan. Er was 6,5 uur voor gegeven en we deden er 7,5 uur over. Het is de zwaarste wandeltocht die ik ooit heb gedaan en ik ga het nooit meer van mijn leven doen. Het uitzicht van de top van de berg was werkelijk prachtig, het was een heldere zonnige dag en je kon de bergen met sneeuw overal op je heen zien. De berg naast de berg die wij beklommen staat ook wel bekend staat als Mount Doom uit Lord of The Rings. Het was een super mooie wandeltocht maar 19,4 km een steile berg op en af heeft zo zijn weerslag gehad op mijn lichaam dat ik achteraf tot de conclusie kom dat het echt te zwaar en niet goed was voor mij.

Na Taupo (waar niks te doen was) zijn we samen naar Napier gegaan. Daar naar wat werk gezocht en na 2 dagen zijn we naar Hastings gegaan waar we in een working hostel verbleven. Dit is een hostel dat helpt met zoeken naar seizoens werk. Helaas is het seizoen hier in Nieuw Zeeland laat (oftewel het is koud) en zijn de baantjes dat daarom ook en is bijna iedereen in het hostel aan het wachten/zoeken naar werk.

Nou vertrek ik na een week daar te zijn geweest omdat ik bericht kreeg dat er een plekje is vrij gekomen voor de meditatie cursus van 26 november tot 7 december!

Nu zit ik in Wellington voor 3 nachten en dan heb ik nog een kleine week tot de cursus begint!

The perfect weeder

O wat ben ik een sufferd. Schrijf ik een nieuwe blog, klaar om te uploaden, verwijder ik hem! Dus dit is de hernieuwde versie.

Wat voor mij als alweer een tijd terug aanvoelt, is eigenlijk pas een week(?!) geleden. Ik denk dat dit gevoel is dat bij het reizen hoort, en als ik terug kijk op mijn vorige blog en nu is er ook veel gebeurd!

Laat ik eerst maar eens beginnen met vertellen wat Wwooffen inhoudt, wat mijn lieve tante zo goed opmerkte, ben ik dat vergeten uit te leggen. Wwooffen is een cultural exchange waarbij de wwooffer gaat werken bij een host en in ruil daarvoor krijgt de wwoofer onderdak en eten. Het idee erachter is het leren van de organische manier van leven. Dit kan op een boerderij maar ook kleinschaliger zoals een gezin. Zo lang het maar organisch is. Voor de Wwoofer is ook een goede manier om kennis te maken met de Nieuw Zeelandse cultuur.

Na mijn eerste Wwoof-adres ging ik door naar de volgende en die had ik gevonden op Waiheke Island. Waar ik erg blij mee was omdat er gezegd werd dat het een heel mooi eiland is. Ik verbleef bij een 70-jarige vrouw die iets met zonnebloemen deed. Maar op de 2de dag bij haar besloot ik dat ik wilde vertrekken omdat ik mij er niet op mijn gemak voelde. Hoewel ze aardig was, was ze ook erg chaotisch en in tegenstelling tot mijn vorige wwoof ervaring had het niks met organisch leven te maken.

Helaas besloot zij om van aardig naar onaardig te gaan toen ik vertelde dat ik de dag erna zou vertrekken. En opeens kwamen er verwijten, dingen die ik niet goed had gedaan, wat ik beter had kunnen doen en dat soort dingen naar boven. Ik bleef beleefd en liet het maar, en vertrok de dag erna vroeg.

Op naar mijn 3de wwoof adres bij een vader en zoon die een groot stuk land hebben. Ik liep er heen zodat ik ook wat meer van het eiland kon zien maar erg onder de indruk was ik niet. Het eiland heeft een mooi uitzicht maar meer ook niet. Geen sfeer of 'ziel' zoals ik vind dat Ierland dat juist heel veel heeft

Maar de 3de wwoof plek was prima. De afspraak was dat ik 3 uur zou werken en de rest van de dag vrij. Ik was er wel tevreden mee maar een echte cultural exchange was het niet zoals de 1e wwoofing plek dat wel was. Het werk dat ik moest doen was (weer) onkruid wieden. Al het onkruid rond de fruitbomen moest weg. Ik deed er wat lang over maar toen hij het resultaat zag zei hij dat hij nog nooit iemand zo goed onkruid had zien wieden! Het was dan wel een compliment, maar het mocht wel minder perfectionistisch. Dus werd het een soort grapje dat ik een 'perfect weeder' ben.

Op de een na laatste dag op Waiheke besloot ik om naar Onetangi beach te gaan. Ik kreeg een lift van een man die ik eerst een rare vogel vond maar later bleek dat hij een hele toffe man was! Hij kwam van het eiland en vertelde over welke plekken in Nieuw Zeeland aan te raden zijn en welke niet en zo vertelde hij mij ook over een Vipassana meditatie centrum ten noorden van Auckland. Je kan daar een 10 daagse cursus doen om zo de basis techniek van deze vorm van meditatie te leren. Geheel in stilte zonder contact met iemand anders behalve de leraar. Dus ik heb mij opgegeven! Dit meditatie centrum staat erg goed aangeschreven en vandaar dat ik ook op de wachtlijst sta:) en voor de mensen die net zo denken als mijn vader: nee het is geen religieuze instelling, nee het is geen cult en nee ik word er niet gehersenspoeld. De cursus en het verblijf zijn geheel gratis, het enige dat ze van je vragen is een toegewijde leerling en ik denk dat ik dat wel kan zijn! Dit is de site voor als je er meer over wilt weten: http://medini.dhamma.org/

Onetangi is het mooiere gedeelte van Waiheke dus dat compenseerde de rest van het eiland dat oke was. O ja, heb al gezegd dat ik in mijn eentje ben gaan liften op dit eiland? Mijn 3de wwoof host zei dat het erg makkelijk en erg veilig is om dat in je eentje te doen dus deed ik het. En zie hier, ik ben mijn blog aan het schrijven en ik leef nog!

Maar om zij die hiervan schrikken gerust te stellen: ik ga dit niet doen op het vaste land. In mijn eentje althans.

Na Waiheke keerde ik terug naar Auckland om mijn 18+ kaart op te halen die er zou moeten zijn, maar zoals ik eigenlijk niet anders had moeten verwachten was die er nog niet! Uiteindelijk is het mij alsnog gelukt om zonder de 18+ kaart mijn IRD aanvraag te versturen. En zodra dit was gedaan boekte ik mijn bus ticket naar Rotorua.

Hier in Rotorua stinkt het naar zwavel of rotte eieren. Maar er is veel te doen in de omgeving. Zo heb ik nu al een hike van 4,5 tot 5 uur in de Red Woods gemaakt! (Er stond 3,5 voor maar alsnog). Hier ben ik liftend met een Duits meisje die ik van Auckland kende heen gegaan. Ook heb ik white water rafting gedaan wat erg vet was. Geen bootje dobberen zoals ik ook wel eens gedaan heb maar nu echt raften. Ik zat voorin en kreeg daardoor nogal vaak het meeste water over mij heen waardoor ik af en toe het gevoel had dat ik verdronk. Maar ondanks dat was het nog erg leuk!

Gisteren ben ik met datzelfse Duits meisje naar de hot water pools gegaan. Dit is een rivier waar een warme en koude stroming botsen en het heerlijk is om in te liggen badderen. Het beste bad dat ik in deze 7 maanden zal hebben! Het was wel bizar om te bedenken dat ik 3 weken geleden nog thuis was, en nu hier in een warme rivier lig! (Het was bijna heet zelfs)

Het idee dat ik nu heb is om hier donderdag te vertrekken en dan naar White Island te gaan, Tauranga en dan noord naar Coromandel richting Hahei. Maar dit alles doe ik op gevoel dus wie weet waar ik uit kom. Misschien wil ik in Taupo een skydive doen? Paragliden wil ik hier sowieso doen in Nieuw Zeeland maar Skydiven twijfel ik nog over. Eerst maar eens zien hoe dit gaat, aangezien de paar plannen die ik in Nieuw Zeeland gemaakt heb tot nu toe altijd zijn mislukt. Dan is het maar goed dat ik hier in Nieuw Zeeland zonder plan reis!

p.s. Foto's volgen morgen dan heb ik beschikkening tot een pc!

Frontpacker

Wel, het is mij gelukt om uit Auckland te komen. Waar ik erg blij om was. Ik had namelijk een wwoof plekje gevonden in Laingholm. Op 20 min afstand van Auckland.

Toen ik er heen ging moest ik eerst lang op de bus wachten. Waarbij het mij al opviel dat nog voordat de bussen stilstonden de deuren openvlogen. Maar toen ik in de bus was kreeg ik een ware show te zien.
Ik zat ik in de bus op weg naar mijn wwoof adres en de bus stopte achter een auto en ging paar keer toeteren. Ik denk dat de auto op de verkeerde baan stond. Gaat de bus naast de auto staan en hup gingen de deuren open zodat de chauffeur een hartig woordje kon spreken met de autobestuurder. Het ging van "what the fuck are you doing with that bus" van de auto naar de bus en weer terug. Gevolgd door nog meer fuck, cunt en shit woorden.
Waar de oudere dames achter in de bus een mooi achtergrond geluid van ooo's en aaa's gaven met wat gegiechel.
Weer een leuke buservaring erbij want zoiets zie ik niet zo snel in Nederland gebeuren.

Ik heb 5 dagen bij Evelyn gewwoofd. Een alleenstaande hele aardige oudere vrouw! En hoewel ik geen vaardigheden heb in organisch tuinieren, ben ik aardig goed geworden in onkruid wieden! Het wwooffen past helemaal bij mij. Ik vond het thuis al leuk om mijn eigen kruiden te hebben. Maar om te zien hoe Evelyn een avocado-, citroen-, limoen-, en appelboom had + een tuin vol groenten en kruiden. Inspireert mij echt om dat later ook te doen! Dus ik vind het leuk om de vaardigheden te leren hoe je organisch eten kan verbouwen.

Ik ben hier nog niet eens 2 weken en ik ben al helemaal gewend aan de backpackersfeer en de manier van leven. Het is leuk om alles op z'n beloop te laten en alles laten gebeuren en dan maar zien waar je uitkomt. Zo kom ik tot nieuwe ervaringen die ik anders misschien zou missen. Zo heb geholpen met onkruid wieden op een Steiner school waar ze een dag hadden dat vrijwilligers in de tuin meehielpen. Ik heb yoga gedaan waar ik niks van bakte omdat ik zo lenig als een baksteen ben. Ik heb een bloem gefilt die ik als versiering op mijn hoed heb vast gemaakt. Ik ben op een Nieuw Zeelandse markt geweest waar er zo ontzettend veel Aziaten met trolleys liepen. Ik ben in een specerijenhemel, een best grote winkel, waar ze tonnen vol specerijen hadden. Ik word er helemaal blij van als ik eraan terug denk!

Naast de titel ' Backpacker' ben ik ook 'Frontpacker' zoals Evelyn zei omdat ik zowel een tas op mijn rug als op mijn buik draag. Het ziet er niet uit maar het kan mij eigenlijk niet zo veel schelen! hahaha

Ik ben weer 1 nachtje terug in Auckland en morgen ga ik naar Waiheke Island om een week te gaan wwooffen bij een oudere vrouw die zonnenbloemen teelt. Ook daar mag ik lekker gaan onkruid wieden, ik ben benieuwd!

De nieuwe reiziger (c'est moi)

Hai iedereen,

Het begin(t)

4 oktober: mijn reis begint. 7 maanden Nieuw-Zeeland, dan 2 weken op de Cook Eilanden en dan door naar Canada tot ik het zat ben en naar huis wil. Iets wat ik zo lang en zo graag wilde is nu binnen handbereik! Dat geeft een onwerkelijk en fantastisch gevoel tegelijk. Voor nu is het tot begin september alleen maar werken en dan in de maand september rust en voorbereiding. Bijkomen van het werken, genieten van mijn laatste maand thuis en bovenal de voorpret van mijn reis!