O wat ben ik een sufferd. Schrijf ik een nieuwe blog, klaar om te uploaden, verwijder ik hem! Dus dit is de hernieuwde versie.

Wat voor mij als alweer een tijd terug aanvoelt, is eigenlijk pas een week(?!) geleden. Ik denk dat dit gevoel is dat bij het reizen hoort, en als ik terug kijk op mijn vorige blog en nu is er ook veel gebeurd!

Laat ik eerst maar eens beginnen met vertellen wat Wwooffen inhoudt, wat mijn lieve tante zo goed opmerkte, ben ik dat vergeten uit te leggen. Wwooffen is een cultural exchange waarbij de wwooffer gaat werken bij een host en in ruil daarvoor krijgt de wwoofer onderdak en eten. Het idee erachter is het leren van de organische manier van leven. Dit kan op een boerderij maar ook kleinschaliger zoals een gezin. Zo lang het maar organisch is. Voor de Wwoofer is ook een goede manier om kennis te maken met de Nieuw Zeelandse cultuur.

Na mijn eerste Wwoof-adres ging ik door naar de volgende en die had ik gevonden op Waiheke Island. Waar ik erg blij mee was omdat er gezegd werd dat het een heel mooi eiland is. Ik verbleef bij een 70-jarige vrouw die iets met zonnebloemen deed. Maar op de 2de dag bij haar besloot ik dat ik wilde vertrekken omdat ik mij er niet op mijn gemak voelde. Hoewel ze aardig was, was ze ook erg chaotisch en in tegenstelling tot mijn vorige wwoof ervaring had het niks met organisch leven te maken.

Helaas besloot zij om van aardig naar onaardig te gaan toen ik vertelde dat ik de dag erna zou vertrekken. En opeens kwamen er verwijten, dingen die ik niet goed had gedaan, wat ik beter had kunnen doen en dat soort dingen naar boven. Ik bleef beleefd en liet het maar, en vertrok de dag erna vroeg.

Op naar mijn 3de wwoof adres bij een vader en zoon die een groot stuk land hebben. Ik liep er heen zodat ik ook wat meer van het eiland kon zien maar erg onder de indruk was ik niet. Het eiland heeft een mooi uitzicht maar meer ook niet. Geen sfeer of 'ziel' zoals ik vind dat Ierland dat juist heel veel heeft

Maar de 3de wwoof plek was prima. De afspraak was dat ik 3 uur zou werken en de rest van de dag vrij. Ik was er wel tevreden mee maar een echte cultural exchange was het niet zoals de 1e wwoofing plek dat wel was. Het werk dat ik moest doen was (weer) onkruid wieden. Al het onkruid rond de fruitbomen moest weg. Ik deed er wat lang over maar toen hij het resultaat zag zei hij dat hij nog nooit iemand zo goed onkruid had zien wieden! Het was dan wel een compliment, maar het mocht wel minder perfectionistisch. Dus werd het een soort grapje dat ik een 'perfect weeder' ben.

Op de een na laatste dag op Waiheke besloot ik om naar Onetangi beach te gaan. Ik kreeg een lift van een man die ik eerst een rare vogel vond maar later bleek dat hij een hele toffe man was! Hij kwam van het eiland en vertelde over welke plekken in Nieuw Zeeland aan te raden zijn en welke niet en zo vertelde hij mij ook over een Vipassana meditatie centrum ten noorden van Auckland. Je kan daar een 10 daagse cursus doen om zo de basis techniek van deze vorm van meditatie te leren. Geheel in stilte zonder contact met iemand anders behalve de leraar. Dus ik heb mij opgegeven! Dit meditatie centrum staat erg goed aangeschreven en vandaar dat ik ook op de wachtlijst sta:) en voor de mensen die net zo denken als mijn vader: nee het is geen religieuze instelling, nee het is geen cult en nee ik word er niet gehersenspoeld. De cursus en het verblijf zijn geheel gratis, het enige dat ze van je vragen is een toegewijde leerling en ik denk dat ik dat wel kan zijn! Dit is de site voor als je er meer over wilt weten: http://medini.dhamma.org/

Onetangi is het mooiere gedeelte van Waiheke dus dat compenseerde de rest van het eiland dat oke was. O ja, heb al gezegd dat ik in mijn eentje ben gaan liften op dit eiland? Mijn 3de wwoof host zei dat het erg makkelijk en erg veilig is om dat in je eentje te doen dus deed ik het. En zie hier, ik ben mijn blog aan het schrijven en ik leef nog!

Maar om zij die hiervan schrikken gerust te stellen: ik ga dit niet doen op het vaste land. In mijn eentje althans.

Na Waiheke keerde ik terug naar Auckland om mijn 18+ kaart op te halen die er zou moeten zijn, maar zoals ik eigenlijk niet anders had moeten verwachten was die er nog niet! Uiteindelijk is het mij alsnog gelukt om zonder de 18+ kaart mijn IRD aanvraag te versturen. En zodra dit was gedaan boekte ik mijn bus ticket naar Rotorua.

Hier in Rotorua stinkt het naar zwavel of rotte eieren. Maar er is veel te doen in de omgeving. Zo heb ik nu al een hike van 4,5 tot 5 uur in de Red Woods gemaakt! (Er stond 3,5 voor maar alsnog). Hier ben ik liftend met een Duits meisje die ik van Auckland kende heen gegaan. Ook heb ik white water rafting gedaan wat erg vet was. Geen bootje dobberen zoals ik ook wel eens gedaan heb maar nu echt raften. Ik zat voorin en kreeg daardoor nogal vaak het meeste water over mij heen waardoor ik af en toe het gevoel had dat ik verdronk. Maar ondanks dat was het nog erg leuk!

Gisteren ben ik met datzelfse Duits meisje naar de hot water pools gegaan. Dit is een rivier waar een warme en koude stroming botsen en het heerlijk is om in te liggen badderen. Het beste bad dat ik in deze 7 maanden zal hebben! Het was wel bizar om te bedenken dat ik 3 weken geleden nog thuis was, en nu hier in een warme rivier lig! (Het was bijna heet zelfs)

Het idee dat ik nu heb is om hier donderdag te vertrekken en dan naar White Island te gaan, Tauranga en dan noord naar Coromandel richting Hahei. Maar dit alles doe ik op gevoel dus wie weet waar ik uit kom. Misschien wil ik in Taupo een skydive doen? Paragliden wil ik hier sowieso doen in Nieuw Zeeland maar Skydiven twijfel ik nog over. Eerst maar eens zien hoe dit gaat, aangezien de paar plannen die ik in Nieuw Zeeland gemaakt heb tot nu toe altijd zijn mislukt. Dan is het maar goed dat ik hier in Nieuw Zeeland zonder plan reis!

p.s. Foto's volgen morgen dan heb ik beschikkening tot een pc!